Белыя ночы
![](http://chped.net/https/upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/9e/Ounasj%C3%A4rvi_and_Ounastunturi_in_midnight_sun.jpg/220px-Ounasj%C3%A4rvi_and_Ounastunturi_in_midnight_sun.jpg)
![](http://chped.net/https/upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/59/%D0%9A%D1%80%D1%83%D0%B3%D0%BB%D0%B0%D1%8F_%D0%B1%D0%B0%D1%88%D0%BD%D1%8F._%D0%B3._%D0%92%D1%8B%D0%B1%D0%BE%D1%80%D0%B3.jpg/220px-%D0%9A%D1%80%D1%83%D0%B3%D0%BB%D0%B0%D1%8F_%D0%B1%D0%B0%D1%88%D0%BD%D1%8F._%D0%B3._%D0%92%D1%8B%D0%B1%D0%BE%D1%80%D0%B3.jpg)
Бе́лыя но́чы — цыклічная астранамічная зьява, якая заключаецца ў тым, што ў пэўны час року натуральная асьветленасьць уночы не станае надта нізкай, то бок пасьля прыцемак надыходзіць узыход сонца. Паблізу палярных кругоў (са зьнешняга боку) гэтую зьяву можна назіраць у пэрыяд сонцавароту (у паўночным паўшар’і — у чэрвені, у паўднёвым — у сьнежні).
У шыротах вышэй за палярны круг белыя ночы можна назіраць цягам аднаго-трох тыдняў да надыходу палярнага дню і па ягоным сканчэньні. Там, дзе палярнага дню няма, белыя ночы можна назіраць у пэрыяд сонцавароту. У гэтую пару сонечны дыск хоць і хаваецца за гарызонтам, але досыць недалёка (меней чым 12°). У выніку сонечнае сьвятло расьсейваецца ў верхнім слаях атмасфэры, выклікаючы белую ноч.
У Фінляндыі, Ісьляндыі, Антарктыдзе белыя ночы можна назіраць на ўсёй тэрыторыі. На большай частцы тэрыторыі можна ўбачыць белыя ночы ў Швэцыі, Нарвэгіі, Канадзе, Даніі (Грэнляндыя).
Таксама іх можна назіраць на поўначы Эстоніі, на Аркнэйскіх і Шэтляндзкіх астравах Шатляндыі (Вялікабрытанія), на Паўднёвых Аркнэйскіх астравах Антарктыкі, на Алясцы (за выняткам паўднёвых раёнаў, ЗША).
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы і заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Белыя ночы — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў