Міраслаў Лазоўскі

Міраслаў Лазоўскі
	Міраслаў Лазоўскі
Дата нараджэньня	10 ліпеня 1973
Месца нараджэньня	Менск, БССР, СССР;
Дата сьмерці	16 траўня 2023 (49 гадоў)
Месца сьмерці	Бахмут, Данецкая вобласьць, Украіна;
Месца вучобы	Беларускі нацыянальны тэхнічны ўнівэрсытэт;
Занятак	палітык
Месца працы	Кнігазбор[d];
Узнагароды

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Лазоўскі (неадназначнасьць).

Мірасла́ў Лазо́ўскі (10 ліпеня 1973, Менск, Беларуская ССР — 16 траўня 2023, Бахмут, Украіна) — беларускі грамадзка-палітычны дзяяч, адзін зь лідэраў «Белага легіёну».

Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Нарадзіўся ў Менску. Маці паходзіць са Случчыны, бацька — з роду Лазоўскіх зь вёскі Гаі на Магілёўшчыне.

У 1995 годзе ўступіў у «Беларускае згуртаваньне вайскоўцаў», пасьля стаў адным з заснавальнікаў «Белага легіёну». У 2006 годзе ўдзельнічаў у прэзыдэнцкіх выбарах у складзе каманды Аляксандра Казуліна.

У сакавіку 2000 году быў першым асуджаным паводле артыкулу 167.10 КаАП Беларусі («дзейнасьць ад імя незарэгістраваных ці не перарэгістраваных палітычных партыяў, прафэсійных саюзаў ці іншых грамадзкіх аб’яднаньняў»).

Затрымліваўся ў ліпені 2008 году па падазрэньні ў датычнасьці да выбуху 4 ліпеня на Дзень незалежнасьці. У 2017 годзе затрыманы па так званай «справе патрыётаў». Празь некалькі месяцаў вызвалены. У тым жа годзе 8 верасьня ажаніўся зь Сьвятланай^[3].

Кнігавыдавецкая дзейнасьць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Працаваў інжынэрам матэрыяльна-тэхнічнага забесьпячэньня, пасьля ў выдавецтве «Кнігазбор». Заснаваў супольна з гісторыкам Мікалаем Плавінскім кніжную сэрыю «Беларусь у войнах»^[4]. У сэрыі былі выдадзеныя кнігі^[5]:

Мікалай Плавінскі. Бітва на Нямізе 3 сакавіка 1067 года. Серыя «Беларусь у войнах». — Мінск: Медысонт, 2015
Плавінскі М. А. Узбраенне беларускіх земляў Х-ХІІІ стагоддзяў. Мінск: Галіяфы, 2013
Дзмітрый Матвейчык. Паўстанне 1863—1864 гадоў у Беларусі: Нарыс баявых дзеянняў. — Мінск: Медысонт, 2013

Эміграцыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Пасьля пратэстаў 2020 году зьехаў ва Ўкраіну, ваяваў у беларускім добраахвотніцкім аддзеле з расейскімі агрэсарамі^[6]. За адвагу ў баях быў узнагароджаны беларускім Мэдалём за баявыя заслугі^[7].

Загінуў падчас баёў пад Бахмутам.

Быў пасьмяротна ўзнагароджаны Ордэнам Жалезнага рыцара^[8].

Узнагароды^[9][рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Беларусь[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Мэдаль Беларускай Народнай Рэспублікі за баявыя заслугі (09.03.2023, № 004)
Ордэн Жалезнага рыцара (з кавалерскім крыжом) ад Рады Беларускай Народнай Рэспублікі (25.06.2023), пасьмяротна
Мэдаль «Гонар і Годнасьць» Аб’яднанага пераходнага кабінэту Беларусі (09.06.2023, № 1), пасьмяротна

Украіна[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Заахвочвальная адзнака Галоўнага ўпраўленьня выведкі Міністэрства абароны Ўкраіны «За мужнасьць пры выкананьні спэцзаданьняў» (02.12.2022, № 2845)
Ордэн «За мужнасьць ІІІ ступені» (указ Прэзыэнта Ўкраіны ад 14.06.2023, № 387165), пасьмяротна

Памяць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У горадзе Роўна ў гонар Міраслава Лазоўскага названая вуліца^[10].

25 сакавіка 2024 г. У Нацыянальным музэі гісторыі Ўкраіны была адчыненая пэрсанальная экспазыцыя памяці Міраслава Лазоўскага^[11].

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Сьпіс беларусаў, якія загінулі за Ўкраіну

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Персона. Міраслаў Лазоўскі: нацыяналізм — здаровая ідэалогія Telegraf.by
Як рыхтавацца да вайны з Расеяй? Размова з У. Мацкевічам, Белсат, 2016 г.
«Ідэя Х». Міраслаў Лазоўскі — Гутарка на «Эўрарадыё»
Міраслаў Лазоўскі пра Курапаты — Відэа, 2019 г.
Найноўшая гісторыя Беларусі: як ствараўся «Белы легіён». Фоты, відэа. — Наша Ніва, 01.07.2014
«Генэрал Мыш» — фільм Альянса Расьсьледавальнікаў Беларусі пра Міраслава Лазоўскім
Міраслаў Лазоўскі — лёс героя. Дакумэнтальны фільм рэж. Вольгі Воранавай, Беларусь, Белсат, 2023
Добраахвотнік Урбановіч: «Апошняе, што пачуў ад Лазоўскага: „З Богам!“» — Радыё Свабода, 19.06.2023
«Мяне адзінага выцягнулі з-пад завалаў у Бахмуце». Аповед беларускага добраахвотніка «Нёмана» — Зьміцер Панкавец, Радыё Свабода, 08.02.2024
Такі мог быць і ў дружыне Рагвалода, і ў крылатых гусарах Хадкевіча". Пра загінулага Міраслава Лазоўскага ўспамінае пабрацім «Дуб» — Радыё Свабода, 01.06.2023
«Мы 20 гадоў рыхтавалі будучую эліту сілавых структур». Сяргей Бульба — пра Міраслава Лазоўскага і іх працу за кадрам — Наша Ніва, 26.05.2023
Белы легіён і расійскія фашысты, капітуляцыя Лукашэнкі, на вайне называлі Генералам | ЛАЗОЎСКІ

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

^ ^а ^б Радыё „Свабода“ // Сярод пяці загінулых пад Бахмутам беларускіх добраахвотнікаў быў Міраслаў Лазоўскі, заснавальнік „Белага легіёну“ (белар.) — 2023.
^ ^а ^б ^в Сярод пяці каліноўцаў, што загінулі пад Бахмутам, быў Міраслаў Лазоўскі, заснавальнік „Белага легіёна“ (белар.) — 2023. — ISSN 1819-1614; 1819-1630
^ Фігурант „справы патрыётаў“ Міраслаў Лазоўскі ажаніўся // Наша Ніна, 30 верасьня 2017 г. Праверана 26 траўня 2023 г.
^ Адбылася прэзентацыя кніг з серый «Беларусь у войнах» і «Такая гісторыя» — Budzma.org, 25.02.2014
^ Мікалай Плавінскі. «Узбраенне беларускіх земляў Х-ХІІІ стагоддзяў» — Новы час, 12.03.2013
^ Сярод пяці загінулых пад Бахмутам беларускіх добраахвотнікаў быў Міраслаў Лазоўскі, заснавальнік „Белага легіёну“ Беларусы на вайне. Радыё „Свабода“ (26 траўня 2023). Праверана 26 траўня 2023 г.
^ Міраслаў Лазоўскі — Рада БНР, 27 траўня 2023 г.
^ Міраслаў Лазоўскі пасмяротна прыняты ў кавалеры Ордэну Жалезнага рыцара (бел.) Новы час
^ In memoriam Міраслаў Лазоўскі (1973—2023) — Рада БНР, афіцыйны сайт, 10.7.2023
^ Ва Украіне назвалі вуліцу ў гонар Міраслава Лазоўскага, які загінуў у Бахмуце (бел.) Наша Ніва
^ https://nmiu.org/novyny/2961-do-muzeiu-peredaly-rechi-myroslava-lazovskoho-zasnovnyka-biloruskoi-viiskovo-patriotychnoi-ornanizatsii-bilyi-lehion День Волі Білорусі — Нацыянальны музэй гісторыі Ўкраіны, афіцыйны сайт, 25.03.2024

[_0441a8949767c026-1] а ^б Радыё „Свабода“ // Сярод пяці загінулых пад Бахмутам беларускіх добраахвотнікаў быў Міраслаў Лазоўскі, заснавальнік „Белага легіёну“ (белар.) — 2023.

[_77efcfc6f7a50a38-2] а ^б ^в Сярод пяці каліноўцаў, што загінулі пад Бахмутам, быў Міраслаў Лазоўскі, заснавальнік „Белага легіёна“ (белар.) — 2023. — ISSN 1819-1614; 1819-1630

[3] Фігурант „справы патрыётаў“ Міраслаў Лазоўскі ажаніўся // Наша Ніна, 30 верасьня 2017 г. Праверана 26 траўня 2023 г.

[4] Адбылася прэзентацыя кніг з серый «Беларусь у войнах» і «Такая гісторыя» — Budzma.org, 25.02.2014

[5] Мікалай Плавінскі. «Узбраенне беларускіх земляў Х-ХІІІ стагоддзяў» — Новы час, 12.03.2013

[6] Сярод пяці загінулых пад Бахмутам беларускіх добраахвотнікаў быў Міраслаў Лазоўскі, заснавальнік „Белага легіёну“ Беларусы на вайне. Радыё „Свабода“ (26 траўня 2023). Праверана 26 траўня 2023 г.

[7] Міраслаў Лазоўскі — Рада БНР, 27 траўня 2023 г.

[8] Міраслаў Лазоўскі пасмяротна прыняты ў кавалеры Ордэну Жалезнага рыцара (бел.) Новы час

[inmem-9] In memoriam Міраслаў Лазоўскі (1973—2023) — Рада БНР, афіцыйны сайт, 10.7.2023

[10] Ва Украіне назвалі вуліцу ў гонар Міраслава Лазоўскага, які загінуў у Бахмуце (бел.) Наша Ніва

[11] ttps://nmiu.org/novyny/2961-do-muzeiu-peredaly-rechi-myroslava-lazovskoho-zasnovnyka-biloruskoi-viiskovo-patriotychnoi-ornanizatsii-bilyi-lehion День Волі Білорусі — Нацыянальны музэй гісторыі Ўкраіны, афіцыйны сайт, 25.03.2024

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]